Het rechte pad

Ik ben geboren in een gezin met moslimouders, en ik ben een nakomeling van ‘Ali Ibn Aboe Talib de neef van Mohammed, de profeet van de islam, en de vierde kalief.

Op vroege leeftijd was ik één van de moslimgelovigen die al de religieuze verplichtingen verrichte, van het bidden tot vasten en alles er tussenin. Ik was van plan om een Imam van een moskee te worden, zoals mijn grootvader. Ik begon de Fiqh en de koran te bestuderen, maar na enige tijd vond ik de boeken en artikelen saai. Ik ontdekte dat er veel verschillen zijn in de islam. Bijvoorbeeld, in Irak (mijn moederland), waren er veel Shia, en het was vreemd voor een Soenni zoals mij te weten dat er andersdenkenden waren die ook beweerden moslim te zijn, dus besloot ik de verschillende islamitische denkrichtingen te bestuderen.

Na veel hierover te hebben gelezen, werd ik beter bekend met Mu’taziah dan enige andere denkrichting. Mu’taziah is meer redelijk dan de overige scholen, in de zin dat het argumentatie en filosofie betrekt.

Ik werd open-minded voor de eerste keer in mijn leven. Langzamerhand, besloot ik andere religie’s te bestuderen. Ik probeerde de koran te preken, beginnend in de Da’wa (dat is evangelisatie) met enkele jonge christenen, en daarbij maakte ik gebruik van mijn vele kennis van discussietechnieken. Ik creëerde veel geloofsproblemen voor hen. Vanwege dit, vroegen familieleden van hen de voorganger van hun kerk om mij uit te nodigen voor een bezoek.

Het argumenteren met hem was erg moeilijk voor mij omdat hij altijd al mijn twijfels beantwoordde. Nadat ik hem een jaar kende stierf hij, maar hij had veel van mijn gedachten over het christelijk geloof veranderd. Echter, ik geloofde het nog steeds niet.

Hierna begon ik de islam met nieuwe ogen te zien, ik zag de tegenstrijdigheden erin, en vergeleek het met het christelijk geloof.

In een nacht in een droom, had ik een visioen en zag een man met een baard die tot mij sprak:

“Zoon”, vroeg hij mij, “waarom val je mijn schapen aan?”
Ik antwoordde: “Wie bent u meneer?”
Hij antwoordde: “Jezus Christus”
Dus, antwoordde ik: “Ik ben uw schapen niet aan het aanvallen, maar ik probeer de verdwaalde schapen terug op het rechte pad te brengen.”
Hij zei: “Jij bent degene die verdwaald is; Ik ben het rechte pad.”

Ik ontwaakte en stelde mijzelf een aantal vragen: “Zag ik werkelijk Jezus? Hij zei dat ik verdwaald ben. Wat betekent dit? Betekent dit dat de christen juist is en dat ik op het verkeerde pad ben? Maar het was slechts een droom. Niettemin zei Mohammed in één van zijn hadieths dat als je een profeet in een droom ziet, je hem werkelijk ziet omdat Satan niet kan handelen als een profeet in een visioen. Gehoorzaam hem, en volg wat hij zegt. Dat is wat Mohammed zei.

Gedurende enige tijd was ik een beetje verward, ik verliet de twee religie’s en werd een niet-gelovige.

In die tijd stierf mijn vader ( een hoge officier) door een auto-ongeluk, waarvan we aannamen dat het een natuurlijk ongeluk was. Dus ging ik verder met mijn leven, en omdat ik van mijn vader een fortuin had geërfd, was ik in staat om veel slechte dingen te doen – ik verspilde veel geld aan vrouwen, alcohol, drugs, en elk ander genot dat ik kon vinden.

Na een tijd hoorde ik opnieuw een stem (waarvan ik wist dat het Jezus’stem was) die zei:“ Ga NU uit je land weg!”.

Deze stem was krachtig, dus ik ontwaakte, ik pakte mijn spullen, en in enkele uren was ik buiten Irak en ging naar het huis van mijn moeder in een ander Arabisch land.

Toen ik in het vliegtuig was (dat was in 1990, en Irak was onder vuur), begon ik te twijfelen aan mijn acties en beschuldigde mijzelf voor de stomme dingen die ik aan het doen was. Ik zei vervolgens tot mijzelf: “Goed, laat ik het zien als een vakantie waarvoor ik Jezus kan danken”. En ik verheugde mijzelf in de slechte dingen die ik wilde gaan doen.

Nadat ik geland was in het Arabische land, ging ik naar mijn opa’s huis. Daar belde ik mijn moeder in Irak en zei: “Mam, maakt u zich geen zorgen – Ik ben hier een tijdje en zal daarna huiswaarts keren”.

Zij antwoordde: “Denk niet meer aan terugkomen – er is een politie-eenheid die jou zoekt!”

Wetend dat ik nooit de wet overtreden had of zelfs betrokken was geweest in politieke oppositie, antwoordde ik geschokt: “Wat??!! Waar heeft u het over?!”

Zij zei: “Ze waren militaire documenten aan het zoeken waarvan zij denken dat je vader die verborg, en daarvoor (vertelden zij) werd hij geliquideerd. Dank God dat je wegging. Ze dachten dat jij de documenten had. Zij namen je broers (van een andere moeder) ook voor onderzoek.”

[Opmerking: Mij moeder was beschermd omdat zij een Arabische journalist was die werkte voor de ambassade van haar land, dus niemand kon haar pijn doen of arresteren voor ondervraging zonder de permissie van het ministerie van buitenlandse zaken.]

Ik was geschokt. Ik voelde mij duizelig. Ik kon mij niet voorstellen wat er zou gaan gebeuren! Maar als ik daar in Irak was, zouden zij mij martelen om mij te laten bekennen wat ik niet gedaan had, en misschien zouden zij mij doden. Wat was ik aan een onverwacht gevaar ontsnapt! Ik had nooit gedacht dat ik voor mijn leven moest vluchten. Ik had nooit gedacht dat ik ooit in zo’n gevaar zou raken.

Wie kon ooit zo’n toekomst voor mij plannen?! God allen kon het allemaal weten! Dus, was Jezus God?!! Ik werd werkelijk verward, geschokt, duizelig, en  viel -in deze situatie- flauw. Na enkele uren ontwaakte ik uit mijn comateuze status, en ik begon tot God te bidden, oprecht Hem te vragen mij de weg en de waarheid te tonen.

Daarna droomde ik opnieuw van Jezus, en hij zei tot mij: “ Ik heb jou lief. Waarom houd jij niet van mij overeenkomstig? Kom naar mij omdat ik een plan voor jou heb “. Huilend werd ik wakker. Hij zocht naar mij, en ik probeerde om van hem te ontsnappen. Hij wilde dat ik met hem zou zijn, en ik wilde dat niet. Hij had mij gered uit de handen van de Iraakse martelmachine, dus vertelde ik hem: “Ik kom tot u, Jezus, ook al kost dit mijn leven”.

Op dat moment trad Hij mijn leven binnen en werd Hij mijn Heer en Redder. Ik was werkelijk gewassen in Zijn pure bloed, en ik werd een andere persoon, ik genoot zijn blijdschap en vrede, en werd herboren in Zijn genade.

De enige zorgen die ik had, echter, waren over mijn middelen van bestaan, want ik had de rijkdom achter mij gelaten, en helaas voor mij, hadden de Iraakse autoriteiten al mijn bezit geconfisqueerd.

Maar de Heer toonde mij dat ik niet alleen op materiele rijkdom kan leunen, want enkel maanden later trok Irak Koeweit binnen, en de Iraakse Dinar, die officieel 3 dollar en op de zwarte markt slechts 30 cent waard was viel enorm in waarde. De meeste van de rijkdom die ik van mijn vader geërfd had was in Iraakse geld en stond op een bankrekening. Als ik nog in Irak zou zijn geweest tijdens de Golf-crisis, dan zou ik in plaats van de $300.000 slechts S300 hebben!!  Jezus zij dank voor mij te laten zien dat ik alleen op hem kan steunen, en niet op wereldse zaken. Hieraan ontleende ik troost.

Na een lange periode in het land van mijn moeder, waar ik voor Jezus aan het getuigen was, ontdekten extremistische islamitische groepen mijn afvalligheid van de islam. Zij hielden een religieuze rechtszaak over mij, en geboden mij om spijt te betuigen en mijn geloof in de islam te vernieuwen, of zij zouden mij doden voor het zijn van Murtadd (dat wil zeggen “afvallige”). Zij gaven mij twee dagen voor mijn besluit.

Ik probeerde bescherming te verkrijgen bij de politie, maar de politie arresteerde mij voor het aanzetten van activiteiten tegen de islam en het verstoren van de openbare orde. Zij gooiden mij in de gevangenis en gingen mij onderzoeken door vragen te stellen over andere bekeerlingen en over zendelingen. Ik had geluk dat ik nog niet gedoopt was omdat zij de volgende vragen stelden: “Ben je ooit gedoopt?!”, “Wie doopte jou?!”, “Naar welke kerk ga je?!” en “Wie evangeliseerde jou?!”.

Het feit dat ik een buitenlander was hielp mij, want uiteindelijk lieten zij mij gaan en geboden mij het land binnen een korte periode te verlaten. God voorzag mij in een visum voor een veilig land, en ik verliet het land van mijn moeder binnen de tijd die zij hadden opgelegd.

Ik zoek nu asiel in een veilig land, dus bid voor mij om asiel te krijgen – en bid ook voor mijn moeder, want zij is nog een moslim, en ik weet niet wanneer ik haar opnieuw zal zien. Helaas ben ik haar enige zoon, en ik was haar enige financiële bron totdat ik vertrok.

Moge God u zegenen, en leiden naar Zijn waarheid

Abdelrahman

PS: Nu die jaar later: Na veel verwerpingen ervaren te hebben in verscheidene landen op mijn verzoek om asiel als een religieuze vluchteling, leef ik nu uiteindelijk op een veilige plek die de Heer mij gegeven heeft.

Dit artikel is met permissie overgenomen en vertaald. De originele titel is the straight path

Als u met mij in contact wil treden, voel vrij om een e-mail te sturen naar: khaled@exmuslim.com.

(Dhr. Khaled Abdelrahman verstaat Nederlands; maar zal u beantwoorden in het Engels (of Arabisch))